180 lat temu , 24 lutego 1833 raku , na scenie Te-
atru Wielkiego-Opery Narodowej w Warszawie
wystawiono "Cyrulika sewilskiego" Gioacchina
Rossiniego. Pierwsze przedstawienie odbyło się
po ośmiu latach budowy. Ukończono gmach
według projektu włoskiego architekta Antonia
Corazziego z Livorno. Swoją siedzibę znalazły tu
działające wcześniej w Warszawie zespoły ope-
ry , baletu i dramatu.
W czasie zaborów teatr spełniał wielką rolę kul-
turalną i polityczną. Wystawiano w nim utwory
polskich kompozytorów o choreografów , w tym
prapremiery dzieł operowych Stanisława Mo-
niuszki "Halki" (1858) i "Strasznego dworu"
(1865) , a także utwory Ludomira Różyckiego ,
Władysława Żeleńskiego , Ignacego Jana Pade-
rewskiego i Karola Szymanowskiego.
Sam gmach kilkakrotnie przebudowywano.
Po zniszczeniach wojennych zespoły teatralne
działały na innych scenach , a budynek odbudo-
wany i powiększony według projektu Bohdana
Pniewskiego oddano do użytku 19 listopada
1965 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz