Nazwa czwartego miesiąca roku wywodzi się ,
oczywiście , od rzeczownika kwiat i tak jak sty-
czeń , sierpień czy wrzesień urobiona została
za pomocą przyrostka -eń. Dociekliwego użyt-
kownika polszczyzny może intrygować , dlacze-
go z jednaj strony mamy serię wyrazową kwie-
cień , kwiecisty , kwiecie , kwietnik-z samogłoską
e , z drugiej zaś kwiat , kwiatek , kwiatuszek-z sa-
mogłoską a. Pierwotne jest e z szeregu pierw-
szego , utrzymujące się przed miękkimi -ć , -tń.
Ponieważ przed wiekiem XII e znajdujące się
po spółgłosce miękkiej musiało przed t , d , s , z , n ,
r , ł-tylko w naszym języku-przejść w o lub w a ,
dawne formy kwiet , kwietek , kwietuszek (obec-
ne w innych językach słowiańskich) przekształ-
ciły się w postacie z a. Najpopularniejsze fraze-
ologizmy związane z kwietniem to kwiecień ple-
cień , bo przeplata trochę zimy , trochę lata oraz
suchy kwiecień , mokry maj , będzie zyto (żytko)
jako (niby) gaj.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz