Początek XIX wieku był czasem niezwykłym. Dalekie podróże oraz nowe wynalazki pozwalały na odkrywanie świata i jego zagadek
Afryka
Południowa zawsze fascynowała Europejczyków. Była uznana za tajemniczy
i dziki ląd. W Europie krążyło wiele niezwykłych opowieści dotyczących
Afryki oraz jej mieszkańców. Popularne stały się historie o
afrykańskich kobietach o odmiennej budowie ciała.
Kobiety te miały posiadać ogromne pośladki, a także wydłużone wargi sromowe. Opowiadano także, że afrykańskie
kobiety
są bardzo aktywne seksualnie. Wszystko to nie było jednak podparte
dowodami. Pierwszą osobą, która chciała zbadać to zjawisko był doktor
William Dunlop. Kiedy już znalazł się w Afryce, spotkał kobietę o
niezwykłej budowie ciała. Doktor postanowił uczynić ją obiektem swoich
badań. Nazwano ją Saartjie Baartman .W 1819 Dunlop przywiózł kobietę do
Anglii. W Londynie naukowcy zajmowali się jej badaniem. W zamian
obiecano jej wynagrodzenie pieniężne. Wtedy też powstała nazwa
„fartuszek hotentocki” oznaczająca pewien szczególny rodzaj warg
sromowych u kobiet afrykańskich.
Baartman nie została wykorzystana tylko do badań, zaczęto także organizować
pokazy z jej udziałem. Traktowano ją jak dzikie zwierzę, prowadzono na łańcuchu lub wystawiano w klatce. Nagie
ciało
Saartjie można było oglądać za 1 Shilinga. Widownia pełna była ludzi z
klasy robotniczej, wśród której takie rozrywki cieszyły się ogromną
popularnością.
W 1818 roku Saartjie zmarła na zapalenie płuc. Jej
ciało
aż do 1985 roku było eksponatem w Paryskim Muzeum Człowieczeństwa. Po
latach prób odzyskania ciała Saartjie Bartman (prowadzonych
przez Nelsona Mandelę) wreszcie się udało. W 2002 roku
ciało Saartjie zostało przywiezione do Kapsztadu, gdzie odbył się uroczysty pogrzeb.
Saartjie
Bartman była znała w całej Anglii. Popularne stały się obrazki z jej
podobizną, w gazetach wiele pisano o niej. W świecie lekarzy i badaczy
Saartjie również wzbudzała zainteresowanie. Przeprowadzono na niej
szereg badań, traktując jej
ciało
jak przedmiot obserwacji. Saartjie cierpiała z powodu wielu upokorzeń.
W oczach Europejczyków była „podczłowiekiem”. Co więcej, stała się nie
tylko symbolem seksualności oraz obiektem pożądania , ale także
symbolem odmienności oraz obiektem pogardy. Często porównywano ją do
małp lub dzikich bestii, kojarzono z prymitywizmem i nadmierną
seksualnością. Saartjie została potraktowana jak przedmiot, zredukowana
do poziomu swojego ciała. W świadomości współczesnych ludzi nie była
osobą, ale rzeczą lub zjawiskiem
Nietypowa kobieta
poprzednie
następne